Home > Honden > Orgaanproblemen bij honden > Hartproblemen en hartfalen bij de hond
Hartproblemen en hartfalen bij de hond
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
De verworven hartproblemen bij de hond
- Mitralisinsufficientie (myxomateuse klepdegeneratie van de mitraalklep)
Dit is de meest voorkomende hartafwijking bij de hond. Het komt met name bij kleine hondenrassen voor. Cavalier King Charles Spaniëls hebben een genetische aanleg voor deze aandoening. Praktisch iedere CKCS krijgt vroeg of laat deze aandoening.
Er is geen genezing mogelijk (alhoewel in Amerika honden vervangende kleppen kunnen krijgen). Als er hartfalen ontwikkelt, kunnen we met medicatie deze wel een lange tijd goed behandelen. Mitralisinsufficientie leidt tot linker hartfalen (zie symptomen).
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
- Tricuspedalisinsufficientie
Dit is hetzelfde probleem alleen ontstaat dit aan de tricuspedaalkleppen; de kleppen tussen de rechter boezem en kamer. Dit treedt vaak op in combinatie met mitralisinsufficientie. Erge insufficiëntie leidt tot rechter hartfalen.
- Dilatatoire Cardiomyopathie
Dit is een hartafwijking die vaak bij grote hondenrassen voorkomt (en fretten). Dobermann Pinchers hebben een genetische aanleg voor dit probleem.Bij deze aandoening degenereert (afsterven/verslechterd) de hartspier. Dit kan leiden tot ritmestoornissen. Daardoor wordt de hartspier dunner en worden de boezems en kamers groter. Het kan leiden tot linker en rechter hartfalen. Met medicatie kunnen we dieren vaak nog wel een periode goed behandelen. Echter, deze aandoening heeft op langere termijn een slechte prognose.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
- Andere hartafwijkingen
Klepinfecties komen soms bij dieren voor. Meestal treffen we de infecties aan de mitraalkleppen of aortakleppen. Naast de klepproblemen zijn deze dieren ook algemeen ziek.Soms vinden we tumoren in het hart. Deze kunnen tot hartfalen leiden en geven vaak ook vocht in het hartzakje (pericardiale efusie), wat weer tot rechter hartfalen leidt.
De aangeboren afwijkingen bij de hond
- Aortastenose
Dit is één van de meest voorkomende aangeboren afwijkingen en zien we vaak bij honden. Hierbij is er een vernauwing aan de basis van de aorta net onder de kleppen aanwezig. Hoe erger de vernauwing, hoe erger het probleem is. De symptomen zijn linker hartfalen (met als het erg is vocht in de longen), een slechte conditie en flauwtes. Geringe vernauwingen leiden niet tot problemen.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
- Pulmonaalstenose
Dit is een vergelijkbaar probleem als de aortastenose, alleen bevindt de vernauwing zich aan de longslagader (arteria pulmonalis). De symptomen zijn rechter hartfalen, eventueel vocht in de buikholte en een slechte conditie.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
- Persisterende ductus arteriosus van Botalli (PDAB)
Voor de geboorte zijn de twee bloedsomlopen verbonden door middel van een bloedvat tussen de aorta en de longslagader. De foetus ontvangt namelijk zuurstofrijk bloed via de navel en niet via de longen. Dit bloedvat sluit zich normaliter direct na de geboorte. Soms gebeurt dit niet en blijft de verbinding open. Dit is een ernstige afwijking die, indien onbehandeld, tot ernstig hartfalen leidt. De dieren krijgen meestal klachten als ze ongeveer 6 maanden oud zijn.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
Ventrikel septum defect
Hierbij is er een opening in de wand tussen de linkerkamer en rechterkamer. Kleine openingen leiden niet tot problemen. Grotere openingen zorgen er echter voor dat een deel van het bloed uit de linkerkamer naar de rechter stroomt (of later soms andersom). Dit leidt meestal tot linker hartfalen met eventueel vocht in de longen. Een VSD zien we zowel bij honden als bij katten.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
- Atriaal septum defect
Hierbij is er een opening tussen de linker en rechter boezem. Grotere openingen leiden tot rechter hartfalen.
Een met de leishmania besmette zandvlieg prikt een gezonde hond. Hierdoor raakt de gezonde hond besmet met de leishmania parasiet. De met de leishmania parasiet besmette hond kan op zijn beurt een gezonde zandvlieg besmetten met de leishmania parasiet.
- De mitraalkleppen. Dit zijn de kleppen tussen de linker boezem en kamer. Dit leidt tot linker hartfalen.
- De tricuspedaalkleppen. Dit zijn de kleppen tussen de rechter boezem en kamer. Dit leidt tot rechter hartfalen.
- De aortakleppen. Stenose is al beschreven hierboven. Insufficiëntie leidt tot linker hartfalen.
- De pulmonaalkleppen. Stenose is ook reeds beschreven. Insufficiëntie leidt tot rechter hartfalen.
- Overige aangeboren hartafwijkingen
Combinaties van de bovenbeschreven hartafwijkingen komen ook voor. Soms zijn er nog ernstigere afwijkingen mogelijk, zoals de tetralogie van Fallot. Dit is een ernstige hartafwijking waarbij we een ernstig ventrikelseptumdefect vinden met een rijdende aorta (deze ontvangt bloed vanuit rechter en linker ventrikel) en een pulmonaalstenose. Tevens is er een verhoogde bloeddruk in de longslagader (pulmonaire hypertensie) (zie ook link).
Symptomen van hartproblemen bij de hond
- Linker hartfalen treedt het meest op bij hartproblemen.
Het geeft bij honden longoedeem. De oorzaak van het longoedeem is de stijging van de druk in de linker boezem en/of kamer. Zoals hierboven te lezen is, zijn er veel verschillende oorzaken mogelijk voor linker hartfalen.
- Hoesten.
- Bemoeilijkte en versnelde ademhaling. Normaliter is de ademfrequentie bij de hond in rust (dus als ze slapen! Niet als ze lopen, rennen of spelen) maximaal 30 maal per minuut. Een hogere frequentie kan wijzen op hartfalen of longproblemen.
- Slechtere conditie.
- Cyanotische (blauw gekleurde) slijmvliezen. Dit komt door de slechte zuurstofuitwisseling in de longen.
- Rechter hartfalen komt ook geregeld voor.
De oorzaken zijn divers. Een typisch verschijnsel hierbij is ascites, ofwel vocht in de buikholte. Daarnaast krijgt de linker kamer onvoldoende bloed vanuit de longcirculatie wat tot flauwtes kan leiden en een slechtere conditie.
De diagnose van een hartprobleem bij de hond
- Auscultatie.
Hierbij beluisteren we het hart en de longen met een stethoscoop. Arhytmien (ritmestoornissen) en hartruizen (bij lekkages) zijn te horen en soms ook vocht in de longen. De oorzaak is met een stethoscoop echter nooit met 100% zekerheid te stellen.
- ECG ofwel elektrocardiogram.
Hierbij meten we het hartritme. Een ECG brengt de elektrische activiteit in beeld van het hart (en eventueel andere spieren of apparaten in de buurt). Het wordt tegenwoordig met name gebruikt voor ritmestoornissen of tijdens een echocardiografie.
- Röntgenopnames.
Hiermee kunnen we vocht in de longen zien en kunnen we een hartvergroting vaak beoordelen. Om het hart echter goed te kunnen onderzoeken, is een echografie informatiever.
- Echocardiografie.
Hiermee ‘bekijken’ we het hart met een echograaf. De grootte van alle kamers is te meten. Teven is met Doppler te zien of er lekkages of vernauwingen zijn. Dit instrument is onmisbaar geworden in de veterinaire cardiologie en heeft andere onderzoeksmethodes gedeeltelijk vervangen.
- Bloedonderzoek.
In hartspiercellen bevinden zich enzymen. Bij hartspierschade of hartproblemen kunnen deze verhoogd in het bloed terecht komen. Hierdoor kunnen we zien of er een hartprobleem aanwezig is. De oorzaak is hiermee echter niet met zekerheid vast te stellen. De meest gebruikte zijn Tropinine I en NT-Pro-BNP.